زولبیا

زولبیا در واقع معروف ترین شیرینی مخصوص ماه مبارک رمضان است.هر گاه که یاد ماه رمضان می افتیم اولین چیزی که توجه ما را به خود جلب می کند زولبیا و بامیه این روزهاست که از محبوبیت خاصی در میان مردم و در این ایام برخوردار است.کمتر کسی است که در این ایام از این شیرینی استفاده نکند.هر چند امروزه پس از گذشت ماه رمضان و تمام شدن در برخی از مغازه ها همچنان این شیرینی وجود دارد ولی استفاده آن در ماه گفته شده لذت خاص خودش را دارد .عده ای قدمت این شیرینی را به زمان قاجار نسبت می دهند و می گویند که از شیرینی های خاص آن دوران در رمضان بوده است.این شیرینی مربوط به دوران ناصر الدین شاه است و گفته شده که این شیرینی در آن زمان به قدری محبوب بوده است که به عنوان هدیه برای ناصر الدین شاه می برده اند.البته گفته اند که اولین بار از هند این شیرینی را برای ایشان آورده اند.یکی از علت های پیدایش این شیرینی این است که در زمان های قدیم خرما و کشمش به راحتی در اختیار مردم نبوده و در برخی از شهرها یافت نمی شده است و بردن آن به شهرهای دیگر نیز با مشکلاتی همراه بوده به همین دلیل کم کم زولبیا و بامیه اختراع شده و در شهر‌هایی که از مواد شیرینی وجود نداشت گسترش پیدا کرده است.از آن زمان تا به حال ۱۵۰ سالی گذشته است.زولبیا و بامیه در کشورهای شرق آسیا، آفریقا و خاورمیانه خورده می شود اما ایرانی‌ها معتقدند خوشمزه ترین نوع آن را تولید می‌کنند.زولبیا و بامیه بنا بر گفته صاحب نظرانش دو نوع دارد: تهرانی و تبریزی. زولبیا و بامیه تبریزی با نشاسته خشک و ماست پرچربی که از آب گرفته می شود تهیه می شود. زولبیا و بامیه تهرانی از نشاسته تر تهیه می شود و به جای ماست، آب به خمیر آن اضافه می شود که زولبیا را سفیدتر می کند.از انواع دیگر دسرهای مخصوص ماه رمضان می توان به : شله زرد ، شیر برنج ،کیک باقلوا و کاچی اشاره کرد.