آویشن یکی از گیاهان شناخته شده دارویی است که از تیره نعنا می باشد. این درختچه پرشاخه و کوتاه برگ هایی نازک دارد و دارای گل های سفید و چتری است. گونه های مختلفی از این گیاه در کوهستان های ایران به ویژه وجود دارند. آویشن در طب سنتی چه در ایران و چه در اروپا، کاربرد دارویی و درمانی داشت. این گیاه علفی، خواص دارویی زیادی دارد و از آن در درست کردن بعضی غذا ها نیز استفاده می شود. از آویشن در قرون وسطی در بعضی کشورهای اروپایی برای رفع سوء هاضمه، سرفه و از بین بردن انگل های روده استفاده می شده است.
در طب سنتی ایران، از این گیاه به عنوان یک ضد اسپاسم استفاده می شد، علاوه بر اینکه برای رفع نفس تنگی، سرفه، بد گوارشی، درمان سیاه سرفه، برونشیت، عفونت ریه، سرماخوردگی، آنفلوآنزا، نفخ، و گرفتگی های عضلانی نیز از آن بهره می بردند. همچنین این گیاه دارای خواص ضد انگلی، ضد میکروبی و ضد قارچی نیز هست. این به خاطر وجود ماده ای است به نامتیمول، که اگر آن را زیاد بخورید می تواند باعث مسمویت شما شود.
در طب نوین، ثابت شده است که آویشن می تواند برای بهبود علائم آسم، سرفه های خشک مکرر، آمفیزم و برونشیت موثر واقع شود. چای آویشن نیز می تواند برای درمان عفونت گوش میانی، نفخ و تهوع مورد استفاده قرار بگیرد. ماده ای به نام تیمول، در عصاره آویشن وجود دارد که برای بیماران آسم مفید است.
اخرین نکته ای که قصد داریم درباره خواص کاربردی چای آویشن بیان کنیم، از بین بردن بوی بد دهان است. برای رسیدن به این امر باید مقداری آویشن را در یک لیوان آب جوش حل کنید و چند بار در روز آن را در دهانتان بچرخانید.
چگونه چای آویشن تهیه کنیم؟
برای درست کردن چای آویشن دو راه وجود دارد،
روش اول
ابتدا یک قاشق غذا خوری آویشن در یک الی دو لیوان آب جوشیده شده بریزید. صبر کنید تا به مدت بیست دقیقه دم بکشد. بعد ازآن می توانید آن را بنوشید، برای اینکه طعم این دمنوش بهتر شود می توانید از نبات هم داخل آن استفاده کنید.
روش دوم
چند گرم آویشن را در یک لیتر آب جوشیده حل نمایید، پس از آن بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را با مقداری عسل مخلوط کنید و بنوشید. مخلوط کردن چای آویشن با عسل، بیشتر برای افرادی که تنگی نفس دارند توصیه می شود.
اگر هر صبح یک لیوان چای آویشن میل کنید، بعد از یک دوره، شاهد تاثیرات آن خواهید بود.